Perron 7 auteur Hans Peter Roel
Dit boek “Perron 7” heb ik in één keer uit gelezen, de bijzondere kracht ervan me zal me vast altijd bijblijven. Het is ook al in de diverse voorgaande recensies op vele manieren gezegd: een schitterend verhaal in veel lagen. In het boek speelt de schrijver met tijd en ruimte.
Het begint als het relaas van Eva, in de strijd rondom haar ziekte (longkanker) terugkijkend op haar leven en de zoektocht naar de zin van haar bestaan. Die diepere zin haalt zij uiteindelijk uit een onverwachte bron: Ze komt in het bezit van het kampdagboek van Sarah, dat in het laatste deel van het boek zodanig is vervlochten met het verhaal dat het ons ook nu nog – of juist nu! – prachtige inzichten aanreikt. Daarbij is Sarah zo mooi integer geportretteerd, dat ze daarmee een aannemelijk personage is geworden.
Indrukwekkend hoe de schrijver de essentie van de levensvragen en de subtiele wijsheden daaronder in lagen heeft opgebouwd, als matroesjka’s die stuk voor stuk even mooi gemaakt zijn. Als lezer mag je het afpellen als een ui, totdat uiteindelijk de zuivere kern overblijft. Wát je leest mag je zelf bepalen: een aangrijpende roman, een bron van wijsheid en inzicht of de boodschap die de schrijver er zelf aan heeft willen meegeven: een appél tegen de opkomende haat en intolerantie en het inzicht dat alles wat we doen onze omgeving beïnvloedt. Een goed verstaander hoort een zachte roep om vrede erin doorklinken. Kortom: letterlijk en figuurlijk een prachtig opgebouwd adembenemend verhaal.
Het begint als het relaas van Eva, in de strijd rondom haar ziekte (longkanker) terugkijkend op haar leven en de zoektocht naar de zin van haar bestaan. Die diepere zin haalt zij uiteindelijk uit een onverwachte bron: Ze komt in het bezit van het kampdagboek van Sarah, dat in het laatste deel van het boek zodanig is vervlochten met het verhaal dat het ons ook nu nog – of juist nu! – prachtige inzichten aanreikt. Daarbij is Sarah zo mooi integer geportretteerd, dat ze daarmee een aannemelijk personage is geworden.
Indrukwekkend hoe de schrijver de essentie van de levensvragen en de subtiele wijsheden daaronder in lagen heeft opgebouwd, als matroesjka’s die stuk voor stuk even mooi gemaakt zijn. Als lezer mag je het afpellen als een ui, totdat uiteindelijk de zuivere kern overblijft. Wát je leest mag je zelf bepalen: een aangrijpende roman, een bron van wijsheid en inzicht of de boodschap die de schrijver er zelf aan heeft willen meegeven: een appél tegen de opkomende haat en intolerantie en het inzicht dat alles wat we doen onze omgeving beïnvloedt. Een goed verstaander hoort een zachte roep om vrede erin doorklinken. Kortom: letterlijk en figuurlijk een prachtig opgebouwd adembenemend verhaal.
bron: bol.com
Dit boek heb ik digitaal gelezen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten